ANG taphaw nga pagsalig sa kaugalingon mosangpot sa dili maayo nga dagan sa kinabuhi. Mosangpot kini sa pagduhaduha ug pagduda sa atong abilidad ug katakos. Apan tungod kay tawo lamang, ulipon siya sa kagabok sa pagtoo ug pagsalig. Ang tawo gipakatawo nga huyang ug tugob sa kasaypanan. Dili hingpit ug kanunay nga mosipyat. Bisan pa ug luyo niini, daghang kahigayonan nga madasig ug maningkamot alang sa kalibotanong panginahanglan. Mangandoy ug katigayonan, makaangkon ug makabaton ug kadungganan. Maoy hinungdan nga mag-atubang kanunay ug mga suliran. Ang mga pangandoy ug panginahanglan manganak ug daghang problema sa kinabuhi.
Adunay mga higayon sa atong kinabuhi nga dili kita makatoo sa dagan sa mga panghitabo. Daghang panahon nga adunay mga plano ug lakang nga atong gisubay, apan motipas ug maoy magbuot ang mga gutlo ug higayon. Magkasumpaki ang mga gihimo ug himoon ug sa lahotay magkasibo ra diay gihapon pag-abot sa tumoy. Buot ipasabot adunay magbuot sa unsa ang mahitabo. Bisag supak pa sa atong gustong buhaton, mosangpot nga mao ra man diay gihapon ang resulta. Maoy hinungdan nga usahay maghunahuna ang tawo nga isalig na lamang ang tanan sa kahitas-an alang sa iyang inadlaw nga panginhanglan. Apan mokayod lang gihapon aron mabuhi.
Apan sa paglalang adunay pasalig nga ang tawo dili pasagdan ug dili biyaan. Wala moingon nga dili makasinati ug mga suliran ug panginahanglan, apan nganong gipasaligan man? Kon ang tawo gitandi sa mga langgam ug mga buwak nga wala magtanum apan nakakaon, wala maghabol apan nagsul-ob ug bisti, unsa man diay kadako ang gugma sa Dyos sa kalibotan? Kon ang Bugtong Anak gipadala aron mahatagan ug kaluwasan ang mga makasasala, mas bililhon gayud ang kalibotan. Pangayo kay pagahatagan, panuktok kay paga-ablihan, pangita aron makakaplag. Pangitaa una ang ginhari-an sa langit ug kining tanan imong makab-ot ug matuman.
Sa bag-o pang namugna ang kalibotan, duol pa kaayo ang katali-an sa Dyos ug tawo nga iyang binuhat. Ang tawo kalibotanon, ang Magbubuhat langitnon. Naputol ang maayong katali-an human nahulog ang tawo sa kasal-anan. Sa pagpakasala, nakaangkon ang tawo ug kamatayon. Sa kamatayon, kinahanglan nga maluwas aron makasulod sa ginhari-an sa langit. Human sa kamatayon, duha lamang ang mahimong kapaingnan. Mag-agad kini sa himoong pagpangandam sa tawo. Ang pagpangandam sa kinabuhing langitnon maoy pamalandong ug ispirituhanong kinabuhi. Usa kini ka paghukom nga angay buhaton samtang buhi pa ang tawo dinhi sa kalibotan .
